κατηπιώμαι

κατηπιώμαι, -άομαι (Α)

(το ενεργ. άχρ.) καταπραΰνομαι, καθησυχάζομαι («ὀδύναι δὲ κατηπιόωντο βαρεῑαι», Ομ. Ιλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -ηπιῶμαι (< ἤπιος), τ. που απαντά μόνο στο παρόν σύνθ. ρ.].